|
W XXX Festiwalu Piosenki Żeglarskiej wystąpią m. in.:
Banana Boat, Tonam & Synowie, The Bumpers,
Klang, Formacja, Mechanicy Shanty, The Old Dziad$
Flash Creep, Zuzanna Łuczak, Ula Kapała, Grzegorz Tyszkiewicz,
Andrzej Korycki i Dominika Żukowska, Marek Szurawski,
Waldemar Mieczkowski, Krzysztof Jurkiewicz, Jacek Jakubowski,
Jacek Ronkiewicz, Mariusz Kamper, Krzysztof Kummer, Krzysztof Kowalewski,
Ignacy Andrukiewicz, Arek Wlizło, Ardbeg Folk, Kasa Chorych
Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmiany Programu. O wszystkich zmianach będziemy Was informować na bieżąco.
Waldemar Mieczkowski |
|
Z zawodu żeglarz, Jachtowy Kapitan Żeglugi Wielkiej, Białostoczanin i „Kopyściowiec” z krwi i kości. Jest z nami od początku istnienia Festiwalu. W 1979 roku założył z przyjaciółmi z 9 Białostockiej Drużyny Harcerzy zespół „Błękitna Dziewiątka" i zdobył Nagrodę Komandora AYC – główną nagrodę Kopyści. Od tamtej pory wciąż nam towarzyszy jako wykonawca, juror i przyjaciel.
Jak nikt inny potrafi w przyjemny sposób wprowadzić słuchaczy w atmosferę kubryku, przeplatając utwory muzyczne z inspirującymi anegdotami zaczerpniętymi z bogatego doświadczenia żeglarskiego. Wychował tysiące żeglarzy i tysiące zaraził miłością do piosenki żeglarskiej. Utwory w jego wykonaniu mają niezwykłą siłę - przenoszą nas na pokład żaglowców, na których kapitanował: czy to do kabiny zwanej „klasą” na Pogorii, czy mesy na pokładzie „Zawiszy Czarnego”. Na morzu kapitan, w portach i na lądzie dodatkowo muzyk i bard piosenek żeglarskich śpiewanych do białego rana. Dźwięki gitary, harmonijki ustnej i wspólne wykonanie bluesowej „Tawerny pod Dorodną Flądrą”, czy balladowego „Regulusa” to niezapomniane przeżycia po godzinach spędzonych na morzu.
W tym roku świętujemy 35 rocznicę jego debiutu estradowego.
W specjalnym koncercie „35 LAT – Benefis Waldemara Mieczkowskiego” wystąpią także jego przyjaciele: Jacek Jakubowski, Krzysztof Jurkiewicz, Jacek Ronkiewicz, Mariusz Kamper, Krzysztof Kowalewski, Ignacy Andrukiewicz, Krzysztof Kummer, z którymi w swej długiej karierze scenicznej współtworzył znane formacje: Tenebris, Broken Fingers Band, Gdańska Formacja Szantowa.
|
|
|
ARDBEG FOLK
Skład zespołu: Charles Henderson (Chic), Drew Robertson |
Ardbeg Folk w swoim repertuarze prezentuje tradycyjną muzykę celtycką spod znaku Szkocji i Zielonej Wyspy. Sami nazywają się muzykami-podróżnikami z zamiłowania. Koncertowali w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii i Korei Południowej. Nazwa zespołu oznacza przylądek w języku Celtów, ale jest także kojarzona (i słusznie) ze słynnym szkockim trunkiem – whisky.
Liderem zespołu jest Chic Henderson, który przez ponad 30 lat grał w najrozmaitszych grupach muzycznych. Publiczność ceni go za śpiew, poczucie humoru i energię, którą porywa do tańca.
Drew Robertson dorastał otoczony muzyką szetlandzkich wysp. Flirt z graniem rozpoczął od ksylofonu, harmonijki ustnej, drumli i gitary, by ostatecznie zaprzedać swą duszę mandolinie i skrzypcom. Przed Ardbeg Folk Drew występował z „Shetland Fiddlers” i „Bannim’s Haa”. Nieustająco wierny motywom muzycznym Północnego Atlantyku czerpie ogromną radość z grania dla międzynarodowej publiczności.
Polska jest krajem, do którego kochają wracać, bo „tu są ludzie, którzy rozumieją wyspiarskiego ducha folku”. A my z niecierpliwością czekamy na „Fisherman’s Blues” , „Mingulay Boat Song” czy „Ride on” w ich wykonaniu.
|
AREK WLIZŁO |
|
Polski Kanadyjczyk, czy też może kanadyjski Polak… Chłopak z Mazur, który przed dziewiętnastu laty opuścił swe rodzinne Drygały, by osiedlić się w kraju klonowego liścia. Zostawił mazurskie jeziora, ale miłość do żeglowania zabrał ze sobą i przeniósł ją na szerokie wody drapieżnych oceanów by w 2003r. zasłużyć na miano Cape Hornowca na „Zjawie”.
Od kilku lat tworzy i wykonuje autorskie piosenki. Można go spotkać na wielu festiwalach, gdzie występuje zarówno solo, jak i z towarzyszeniem przyjaciół – Krzysztofa Kowalewskiego, Waldka Mieczkowskiego czy Janka Wydry. Wielu znajomych wsparło go również w nagraniu jego solowej płyty złożonej głównie z autorskich ballad. Można na niej usłyszeć Jerzego Porębskiego, Dominikę Żukowską i Andrzeja Koryckiego oraz muzyków Formacji.
Jest nie tylko twórcą, ale i promotorem kultury morskiej. W Kanadzie organizuje imprezę polonijną Festiwal Morza.
|
|
|
BANANA BOAT Skład zespołu: Tomasz "Mundry" Czarny, Maciej "YenJCo" Jędrzejko, Paweł "Synchro" Jędrzejko, Paweł "Konik" Konieczny, Michał "Ocicec" Maniara, Piotr Wiśniewski "Qdyś". |
Przepis na niezapomniane przeżycia żeglarsko - artystyczne: wystarczy zaprosić Banana Boat na scenę i ......i już. Ich śpiew a’capella i poczucie humoru bronią się same. Zostali odkryci dla białostockiej sceny przez obecną dyrektor festiwalu podczas nieformalnej próby w toalecie przed występem na Shanties. Z chęcią do nas przybyli (a było to 13 lat temu!) i zawładnęli sercami białostockiej publiczności – z tego co wiemy z wzajemnością. Koncertowali na wszystkich największych scenach szantowych w Polsce, zawitali także do Włoch, USA, Francji i Irlandii, ale jak sami mówią w Białymstoku jest ta niepowtarzalna atmosfera, do której warto wracać.
|
|
THE BUMPERS |
Skład zespołu: Albert Żukowski, Maciej Cylwik, Andrzej Chomaniuk, Adam Górski, Filip Górski, Piotr Jancewicz, Jacek Radulski |
Od lat towarzyszą nam na Kopyści, a za każdym razem jest folkowo, po irlandzku, zielono i z mocnym uderzeniem. Goszczą u nas z niewielkimi przerwami od 1987 roku. Członkowie The Bumpers trzykrotnie (!) zdobyli Grand Prix na Kopyści. Po raz pierwszy i drugi sięgnęli po główną nagrodę w 1987 i 1990 roku, kiedy grali jeszcze jako Odbijacze, by odnieść kolejny sukces w 1992 roku już jako The Bumpers. W 1998 roku zagrali 13-koncertową trasę w Kanadzie, gdzie wystąpili m.in. przed wielotysięczną Vancouver Folk Music Festival oraz Mission Folk Music Festival. Grywali z Geraldine MacGowan, Fairport Convention i The Ukrainians. Utwory takie jak Whiskey in the jar czy „Ameryka” stały się niemal tradycją każdego występu The Bumpers. Ich energia zaraża i porywa do wspólnych pląsów.
|
|
FLASH CREEP |
Skład zespołu:
Izabela Puklewicz, Maciej Łuczak, Piotr Ruszkowski, Paweł Hutny, Zuzanna Łuczak.
|
Twórczość zespołu niezmiernie trafnie opisał Mariusz Bartosik: Jako sprawni muzycy mogliby zagrać wszystko, ale oni grają tylko to, co chwyta ich za serce, i co nie mieści się w kanonie ich macierzystej grupy (Cztery Refy). Stąd utwory o tęsknocie, oczekiwaniu, emocjach z morzem związanych i o bliskich, którzy czekają „na tych co na morzu”.
Zespół rozpoczął oficjalną działalność od koncertu w Tawernie "Stary Port" w Krakowie w styczniu 2004 roku. Od tamtej pory wiele razy pokazywał się w tawernach i na festiwalach w całej Polsce. O uznaniu twórczości zespołu świadczą liczne nagrody na ich koncie m.in.:
- Nagroda Wojewody Małopolskiego za najlepszy debiut na "Shanties 2005",
- Nagroda im. Jerzego Fijki - dla najsympatyczniejszej wykonawczyni festiwalu Shanties w 2005 i w 2009 roku,
- Nagroda Prezydenta Miasta Krakowa na Shanties 2006 za współczesną piosenkę żeglarską - "Cukier w ładowni" (sł. Grzegorz Majewski ).
Od kilku lat do swoich występów gościnnie zapraszają obdarzoną niezwykłym głosem córkę - Zuzannę.
|
|
FORMACJA |
Skład zespołu:
Jacek Jakubowski, Krzysztof Jurkiewicz, Dariusz Gutomski, Tomasz Conor Hałuszkiewicz, Cezary Rogalski. |
Zespół powstał jesienią 2008 roku w wyniku rozpadu Gdańskiej Formacji Szantowej. Nazwa co prawda pozostała przy Jacku Jakubowskim i Krzysztofie Jurkiewiczu, ale wraz z planowanym uzupełnieniem składu i przewidywaną zmianą brzmienia, postanowili zmienić też nazwę, nie odcinając się jednak zupełnie od ośmiu lat historii GFS.
Wkrótce do składu dołączyli Dariusz Gutomski i Tomasz Conor Hałuszkiewicz. Darek – kontrabasista polecony przez znajomych – brany był pod uwagę już wcześniej, jako uzupełnienie GFS, a znajomość z Conorem trwała od końca lat dziewięćdziesiątych. Do składu Formacji można też zaliczyć Czarka Rogalskiego – kontrabasistę, który w razie potrzeby zastępuje Darka.
W połowie 2009 Formacja zaczęła nagrywanie płyty, stanowiącej podsumowanie istnienia GFS i jednocześnie mającej wytyczać kierunek muzycznych poszukiwań zespołu. Na wydawnictwie pod tytułem „RENAMEnt” znalazły się więc wyłącznie autorskie piosenki, te grane od lat przez GFS i trzy nowe kompozycje, napisane już z myślą o Formacji. W nagraniach wziął też udział Waldek Mieczkowski- założyciel Gdańskiej Formacji Szantowej, którego wkład w opracowanie starych piosenek jest bezdyskusyjny.
Na krakowskich Shanties 2010 piosenka Formacji „Na strandzie Helu” zdobyła nagrodę Prezydenta Miasta Krakowa dla najlepszej współczesnej piosenki żeglarskiej.
W repertuarze Formacji dominują autorskie utwory Jacka Jakubowskiego (często z tekstami Zbigniewa Gacha) i Krzysztofa Jurkiewicza, jednak od pewnego czasu zespół opracowuje na nowo, niesłusznie chyba odłożone do lamusa, piosenki z szeroko pojętego nurtu szantowego.
|
ULA KAPAŁA (Irlandia) |
|
Absolwentka Wydziału Malarstwa i Rzeźby wrocławskiej ASP, z zamiłowania interpretatorka tradycyjnej muzyki irlandzkiej, szkockiej, bretońskiej i amerykańskiej.
Na scenie obecna od trzynastego roku życia. Brała udział w festiwalach i konkursach piosenki obcojęzycznej, zajmując najwyższe lokaty. Śpiewała pieśni gospels, blues, country a nawet ballady jazzowe, nie stroniąc od poezji śpiewanej i piosenki turystycznej. Jednak przede wszystkim, śpiewała i do dziś śpiewa i aranżuje tradycyjne pieśni irlandzkie i szkockie w „lengłidżu”, akompaniując sobie m.in. na mandolinie.
Propagatorka celtyckich ballad, znana jest fanom szant i folku z występów solowych oraz w różnych składach zespołowych. Tu znalazła swoją "niszę ekologiczną", swoich wiernych fanów, którzy widzą w niej genialną niemal wykonawczynię muzyki celtyckiej. Rodowici Irlandczycy nie mogli uwierzyć, że tak potrafi śpiewać Polka! W opinii Ambasady Irlandii Ula była najlepszą w Polsce reprezentantką tego gatunku muzyki. Występowała na Kopyści w roku 2000 i 2001. Ci, którzy mieli okazję słyszeć jej występ na pewno pamiętają jak potrafi oczarować swoim głosem. Po emigracji na Zieloną Wyspę zaprzestała koncertowania w kraju. Wyjątkową okazją do posłuchania jej w Polsce są jej występy na festiwalu „Kopyść”.
|
|
KLANG |
Skład zespołu:
Przemysław Burek, Paweł Delikat, Sławomir Gołąb, Grzegorz Mazur, Łukasz Skowroński, Mirosław Szpyrka.
Klang to założony w 1997 roku, męski sekstet wokalny specjalizujący się w wykonywaniu a capella utworów o tematyce morskiej. Dla wzbogacenia brzmienia i uatrakcyjnienia repertuaru zespół wykorzystuje także gitarę, flażolety, harmonijkę ustną oraz proste instrumenty perkusyjne. Repertuar zespołu to szanty klasyczne- tradycyjne pieśni pracy wykonywane na starych żaglowcach, autorskie pieśni i ballady żeglarskie w atrakcyjnych, często jazzowych aranżacjach oraz powszechnie znane piosenki żeglarskie. Jako jedyny zespół w Polsce, wykonuje polskie przedwojenne pieśni morskie we współczesnych, atrakcyjnych dla słuchacza opracowaniach wokalnych. Zespół posiada także autorski program dla dzieci o tematyce marynistycznej-,, Od kałuży do oceanu”. W swoim dorobku zespół posiada następujące wydawnictwa: płyty CD :Coś się zdarzyło , Tego właśnie chciałem oraz płytę z piosenkami żeglarskimi dla dzieci- Od kałuży do oceanu. Atrakcyjny repertuar, brzmienie, wysoki poziom muzyczny oraz łatwość nawiązywania kontaktu z publicznością sprawiają, że zespół jest zapraszany na większość odbywających się w Polsce festiwali szantowych oraz wykonuje wiele koncertów solowych. Klang koncertował także w Chile, Peru oraz w Niemczech.
|
|
ANDRZEJ KORYCKI i DOMINIKA ŻUKOWSKA |
|
On: wokalista, wirtuoz gitary i pełen refleksji autor tekstów piosenek, związany z nurtem piosenki żeglarskiej. Przez pewien okres współtworzył z Jurkiem Porębskim zespół Bluska (nagrali razem album "Dziękuję Ci Oceanie" z utworami J. Porębskiego). Potem odwiedzał nas jako solista, a także z zespołem „Stare Dzwony”. Spod jego skrzydeł wyszło też wielu młodych zdolnych wykonawców piosenek żeglarskich. m.in. właśnie Dominika Żukowska, z którą obecnie występuje w duecie.
Ona: wokalistka, obdarzona pięknym głosem i niezwykłą wrażliwością. Interpretując wykonywane utwory w ujmujacy sposób porusza struny w sercach odbiorów.
Razem na swój niepowtarzalny sposób łączą klimaty morskie wraz z najpiękniejszymi balladami Bułata Okudżawy, Włodziemierza Wysockiego i Żanny Biczewskiej. To naprawdę niezwykłe połączenie motywów marynistycznych z balladą rosyjską: od nostalgicznego utworu żeglarskiego „Byle dalej” aż po „A przecież mi żal” Okudżawy. Prawdziwe perełki poezji śpiewanej.
|
|
MECHANICY SHANTY |
Skład zespołu: Andrzej Bernat, Henryk Czekała, Michał Karczewski, Jacek Ledworowski, Piotr Ruszkowski, Maciej Łuczak.
|
Jeden z najlepszych zespołów na polskiej scenie żeglarskiej, Żywa historia szant w Polsce. Wieku się nie wypomina, ale działają od połowy lat 80-tych. Niebanalne wokale, dopracowane aranżacje (jako pierwsi mieli nietypowy w składzie zespołu szantowego instrument - gitarę basową:).
Zespół został założony przez liczną grupę uczestników Warsztatów Marynistycznych zorganizowanych przez CWM w Gdyni zimą 1985 r. Początkowo nie myśleli oni o zespole, a o wspólnych warsztatowych nagraniach, aby po śpiewaniu został jakiś ślad. Podobno na jednej z kolejnych sesji nagraniowych realizator zapytał: "Kto wy właściwie jesteście, co to za zespół ?", padła odpowiedź: "... że to nie zespół, tylko, że z warsztatów, i w ogóle ...", aż ktoś dla żartu rzucił, że skoro z warsztatów to MECHANICY, następny dorzucił, że SHANTY i tak już zostało do dziś.
Mechanicy wylansowali wprost niezliczone ilości prawdziwych żeglarskich przebojów jak: Żegluj, Marco Polo, Herzegen Cecille, Płyńmy w dół do starej Maui, Pacyfik, Dziki włóczęga, Green Horn, Bitwa...
|
MAREK SZURAWSKI |
|
“Szurawa” to człowiek-instytucja, jeden z animatorów polskiego ruchu szantowego, w czasach, kiedy ten jeszcze raczkował. Jedna z postaci kultowych i współtwórca legendarnego zespołu Stare Dzwony. To ciągle poszukujący pasjonat-marynista, radiowiec, dziennikarz, tłumacz i gawędziarz. Napisał "lekturę obowiązkową" polskich miłośników muzyki mórz - antologię "Szanty i Szantymeni" zwanej powszechnie w polskim środowisku szantowym Biblią Szurawskiego. W lutym 1999 r. okrążył Przylądek Horn na s/y "Zawisza Czarny".
Poza tym, co niezwykłe: to wirtuoz koncertiny, wciąż całym sercem oddany temu instrumentowi z dawnych pokładów. To właśnie dzięki niemu możemy poznać dźwięki tradycyjnej pieśni żeglarskiej, a także usłyszeć je na jego płycie: "Gnany wiatrem", której tytuł całkowicie oddaje charakter artysty.
Od siebie możemy dodać, że Marek to niepoprawny, ale skuteczny optymista i za każdym razem cieszymy się kiedy możemy go u siebie gościć. Z tych wszystkich względów nie mogło zabraknąć „Szurawy” na Jubileuszowym XXX Festiwalu w Białymstoku, bo Kopyść kocha „Szurawę”, a „Szurawa” - Kopyść:
"...dla mnie "Kopyść" jest nie tylko oryginalną, ale chyba jedyną imprezą szantową w Polsce, która ma "serce". Takie "serce". I to serce przyciąga i dobrych wykonawców, i wierną od lat publiczność, która wie, że przyjaźń rodzi przyjaźń, zapał jest zaraźliwy, i że prawem ludzkiego serca jest serce odwzajemniać. Dlatego od lat na "Kopyść" przyjeżdżam i cierpię, kiedy są lata kiedy przyjechać nie mogę."
(Marek Szurawski, Kopyść 2002)
|
|
TONAM & SYNOWIE |
Skład zespołu:
Wojciech Zawadzki,
Wojciech Plewnia,
Jarosław Darul,
Michał Czernek,
Marcin Murat,
Darek Wantuch.
|
Szantowi pionierzy: pierwsi zaczęli używać charakterystycznych wielogłosowych aranży, pierwsi wprowadzili do swojej muzyki elementy gospel, wreszcie pierwsi... porzucili statywy i zaczęli śpiewać do mikrofonów trzymanych w rękach. Zespół powstał w 1987 roku, niedługo później wygrał festiwal Shanties w Krakowie. Trochę by zajęło wymienianie wszystkich ich laurów, przeglądów, festiwali, najkrócej mówiąc - wygrali wszystko co w szantach można było wygrać. Po zdobyciu krajowego rynku zaczęli koncertować też za granicą.
Niespodziewanie w 1996 roku na 10 długich lat zawiesili śpiewanie szant. W roku 2006 grupa zdecydowała się na reaktywację, by w 2007 zdobyć Grand Prix Festiwalu Shanties. W 2008 i w 2009 roku gościli i u nas, prezentując swą najlepszą formę: żywą energię, wibrujące głosy, niezapomniany show. Zostali gorąco przyjęci przez białostockich odbiorców. Po tym okresie ponownie zawiesili działalność. Specjalnie dla nas na tegorocznej Kopyści powracają do starej, sprawdzonej formuły Tonamów. Kto nie widział ich come back’u na Kopyści ma kolejną szansę! Mamy nadzieję, że będą nas odwiedzać jak najczęściej!
|
GRZEGORZ GooRoo TYSZKIEWICZ |
|
Bard polskiej sceny szantowej, nasz przyjaciel i żeglarz, który zaprzedał duszę muzyce żeglarskiej. Jego pierwszy raz na Kopyści to rok 1995 – usłyszeliśmy wtedy „GooRoo” jako solistę. Przez następne lata występował na zmianę z zespołem Smuglers (1996 i 1998) i zespołem Packet (1997), by od 1999 roku powrócić do występów solowych. Jego wizytówką jest mocny niski głos o pięknej barwie, unikalna interpretacja piosenek i doskonały kontakt z publicznością, co doskonale widać i słychać przy porywających serca dźwiękach North West Passage.
Grzegorz jest laureatem ogromnej ilości nagród, w ostatnich latach otrzymał mi.in Nagrodę Prezesa Polskiego Związku Żeglarskiego (Shanties 2006) oraz Nagrody im. Tomka Opoki za najlepszy tekst piosenek premierowych: "Żeglareczki" (Shanties 2002) i „Moje Mazury” (Shanties 2008).
|
|
KASA CHORYCH |
Skład zespołu:
Jarosław Tioskow, Michał „Cielak” Kielak, Włodzimierz Dudek, Marek Szerszyński, Mirosław Wiechnik. |
Prawdziwa legenda polskiego blues-rocka. Formacja należy do grona najważniejszych zespołów w historii polskiej muzyki (nie tylko bluesowej). Na charakterystyczne brzmienie zespołu składają się m.in. gitarowe unisona, ognisty sidle oraz miarowy puls basu.
Zespół został założony w 1975 przez grającego na harmonijce ustnej Ryszarda „Skibę” Skibińskiego i gitarzystę Jarosława Tioskowa. Początkowo grali w małych klubach Białegostoku. Przełomowym dla działalności Kasy Chorych okazał się rok 1978. Udział w najważniejszych polskich festiwalach rockowych, pierwsze nagrody i wyróżnienia oraz wręcz entuzjastyczne przyjęcie przez publiczność spowodowało ogólnokrajową popularność. Swoją muzyką przyczynili się do tego, że polski blues nabrał nowego, świeżego wymiaru. Wnieśli do tej muzyki zastrzyk ożywczej energii i pomysłów powodując, że bluesem zainteresowali się również młodzi ludzie. To dzięki Kasie Chorych muzyka bluesowa rozbrzmiewała na najważniejszych festiwalach rockowych w Polsce.
W 1984 roku zespół zawiesił działalność na osiem długich lat. Impulsem do reaktywaji w 1992 roku był Jarosław Tioskow. Ód tamtej pory zespół prężnie koncertuje, a koncerty przyciągają rzesze fanów.
Odrodzona "Kasa" ma w swoim dorobku wydanie nowych płyt, koncerty na wszystkich ważniejszych polskich imprezach bluesowych („Rawa Blues Festiwal”, „Olsztyńskie Noce Bluesowe”, „Jimiway Blues Festiwal”), tournee po USA, koncerty w Irlandii oraz wiele koncertów klubowych, gdzie ich muzyka sprawdza się najlepiej.
Tegoroczny Jubilat Waldemar Mieczkowski zawsze był miłośnikiem blu esa, słuchał więc od najmłodszych lat Kasy Chorych i z jego inicjatywy spotkamy się z tym zespołem i bluesem na Jubileuszowej 35-letniej Kopyści.
|
|
OLD DZIAD$ |
Skład zespołu:
Ignacy Andrukiewicz, Jarosław Woźniewski, Jan Kisielewski, Krzysztof Gedroyć, Piotr Gedroyć. |
Kapela „The Old Dziads” działa od 1998 roku, kiedy jej założyciele Ignacy Andrukiewicz i Jarek Woźniewski wcale jeszcze nie byli tacy "old". Do niedawna był to zespół efemeryczny (skutek częstego niewystępowania w paśmie FM). Pięć lat temu zasilił nas młody, dynamiczny "implant" w osobach Jana Kisielewskiego i braci Gedroyciów - Piotra i Krzysztofa. Gramy muzykę z dobrym tekstem, z elementami country i bluesa, ballady, czasem trochę ambitnego rocka lub melodyjnego jazzu.
|
|